تك بیتي به ترتیب حروف الفبا - حرف ف

فارغی از قدر جوانی که چیست

تـا نشوی پیــر ندانی که چیست

نظامی

فاش می گویم و از گفته ی خود دلشادم

بنـــده ی عشقم و از هـــر دو جهـان آزادم

حافظ

فرزند بنده ای است خدا را، غمش مخور

تـــو کیستی که بــه ز خـــدا بنــده پروری

سعدی

فرض ایزد بگذاریم و بـه کس بد نکنیم

آنچه گویند روا نیست نگوییم رواست

حافظ

فریاد که از عمر جهان هر نفسی رفت

دیدیم کزین جمــع پراکنـده کسی رفت

هوشنگ ابتهاج

فریاد که گر تشنه در این شهر بمیرم

جز دیده کس آبی به لب من نچکانـد

خواجوی کرمانی

فکر فردای خود امروز، کن ای مرد خدا

کـه کسی یـاری تــو، غیر تو فردا نکند

صادق سرمد

فلک جـــز عشق محــرابی نـدارد

جهان بی خاک عشق آبی ندارد

نظامی

فـــردا کـــه خلایــق را دیــوان جـــزا باشد

هر کس عملی دارد ما چشم به انعامی

فراموشم مکـــن چـون مـــن فراموشت نخواهم کرد

تو در من آتشي هستي که خاموشت نخواهم کرد