بلوغ و ناسازگارى با والدین
یكى از بحران هاى بلوغ، ناسازگارى نوجوانان با والدین است. آن چه مهم است فهم اینناسازگارى و دلایل آن است. چرا فرزندان رفتار والدین خود را تأیید نمى كنند ووالدین از مخالفت فرزندان خود گله و شكایت دارند؟ به نظر مى رسد آزادى خواهى واستقلال طلبى و نوگرایى كه از خصوصیات دوران بلوغ است، منشأ این ناسازگارى باشد. در دوران بلوغ، بیش از هر زمان دیگر انسان به این كه مورد توجه و پذیرش باشد،اهمیت مى دهد و به شدت احتیاج دارد كه به عنوان یك دوست و شریك تلقى شود. چه قدرمكرر از جوانان شنیده مى شود كه كاش یك بار بزرگ ترها با ما جدى صحبت مى كردند.
باید به این نكته توجه داشت كه جوان با اظهارنظر كردن در مسائل، بزرگ منشى، حقدخالت در امور براى خود قائل بودن و تمرد از خواسته هاى بزرگ سالان و بى اعتنایى بهسنت هاى كهن جامعه، درصدد آزمایش دیگران و سنجش میزان مقاومت آن ها است. والدیننباید با این پدیده با دیده تردیدآمیز بنگرند و احساس نگرانى نمایند. همان طورى كهوالدین در ایام كودكى از راه رفتن مستقل آن ها استقبال مى كردند، باید از استقلالخواهى جوانان خود نیز كه نشانه سلامت جسم و جان آنان است، دل شاد گردند. اسلام برقبول این واقعیت تأكید كرده و بر تشریك مساعى و مشورت در مسائل زندگى اصرار مىورزد. رسول اكرم(ص) مى فرماید: الولد سید سبع سنین وعبد سبع سنین ووزیر سبعسنین;41 فرزند در هفت سال اول، سید و آقاى والدین است و در هفت سال دوم، بنده مطیعو فرمان بردار پدر و مادر است و در هفت سال سوم، وزیر والدین است.
والدین مى توانند با ارتباط صحیح و منطقى با نوجوانان به آن ها كمك كنند تا ایندوره را بدون فشار و تنش سپرى كنند. اگر والدین نقش خود را به خوبى ایفا نكنند،امكان انحراف و انحطاط و كشانده شدن نوجوان به دسته هاى بزه كار و منحرف زیاد است. وقتى نوجوان هیچ گونه تكیه گاهى براى خود نداشته باشد و نتواند ارتباط صحیحى بادیگران برقرار كند، به الگوهاى نامطمئن و گروه هاى بزه كار پناه مى برد (اگر پدر و مادر نوجوان بتواند ضمن ولى بودنشان همانند یك دوست مهربان و صمیمى، دوستانه و مشاورانه با نوجوانشان رفتار كنند [و] در رفتارشان استمرار داشته باشند وهرگز از حریم دوستى اعتماد متقابل و روابط سینه به سینه خارج نشوند، مى توانند بهعنوان یك دوست صمیمى نیاز فرزند جوانشان را تأمین كرده، هم چون سنگرى استوار او رااز گزند آسیب هاى روانى و اجتماعى حفظ نمایند. براى ایجاد و استمرار رابطه دوستانهو صمیمانه با نوجوانان به گونه اى كه آن ها با كمال میل و انگیزه، مشتاق باشند، حرفهاى دلشان را با پدر و مادر خود مطرح كنند، باید سرمایه گذارى نمود. سرمایه اصلىچنین پیوند و ارتباط مقدسى، رفتار صادقانه و صمیمانه در طول دوران مختلف رشد كودكاست.