گاهی اوقات گونه هایم پیست سرسره بازی اشكهایم می شود.
نوشته هایم كه به پایان رسید، قلمم از فرط خستگی به خواب رفت.
با یك ریال، دو ریال نمی توان سریال ساخت.
دلم هوای تازه می خواد، همان طور كه پشه های آن سوی پنجره خون تازه.
خودتان را به آب و آتش نزنید، معمولاً خشك و تر با هم می سوزند.
روزنامهقدس۱۷/۵/۸۷