نيلوفران خواب

نيلوفران خواب

از پــرده پا بيــرون منه خجلت مــده مهتـاب را

برهم مـــزن اي نازنيــن تصــويــر صــاف آب را

گفتم بخوابــم تا دمي ز انديشه ات فارغ شوم

ليكن تو بر هم مي زنـي نيلوفــران خــــواب را

كمتر به وصلم وعــده ده طاقت ندارم شوق را

ريگي پريشان مي كنـــــد انديشه مــــرداب را

گر برقع از رو بر كني هنگام شب اي چون پري

صـــد پــــاره بيني از حسد پيـــراهن مهتـاب را

بردار يك دم آينـــــه رخســــاره خــــود را نگــر

تا سرزنش كمتر كني ديگر تو شيـخ و شاب را

بر نيل چشـمت مي زنم موساي سرگردان دل

خواهم اگــر آرم به كف دردانـــه هاي نـــاب را

شوريده لرستاني