يـــار بــي وفــا
دیــــدی که درد مـــا بــه نگاهی دوا نکرد
با مـــدعی نشست و بــه مـــا اعتنا نکرد
دل دادمش بهـا که دهــد بوسه ای ز لب
جــان هم طلب نمـود و به دل اکتفا نکرد
هر تیـــر جان شکاف ز مــژگان رها نمود
شکر خدا بـه سینه نشست و خطا نکرد
بس وعــده او بــداد به عشاق دل کباب
آن سست عهـــد هیچ یکی را وفـا نکرد
شادم از اینکه(احمـدی)آن یــار دلنـواز
نسیت به مــن عـــدول ز راه جفــا نکرد
عباس احمدی بروجردی - شاعر قرن معاصر