مانند بهار
وقتی تو می رسی
مرا تازه می کنی و همراه تو هزار عشق از راه می رسد
وقتی تو می رسی
بهار بر دشت خشک سینه من سبز می شود
وقتی تو می رسی
در کوچه های خلوت و تاریک قلب من مهتاب می دمد
وقتی تو می رسی
آرزوی گم شده ام طلوع می كنند و انگار خورشید مهرت بغض های یخ بسته ام را آب می كند
وقتی تو می رسی
عاشق بهار می شوم زیرا تو را همچون بهار می دانم
اما حیف كه عذابم می دهد بهانه های بچگانه ات
وقتی كه دنبال ابر برای مانع شدن از تابش عشقت می گردی
راحت باش
زندگیت بهاری و بهارت جاودانی
خزان، چون زمستان در پی دارد، غمی نیست