بـی تـو
بـی تـو ای نجـواگـر همیشـگی وجـودم!
روزهـا ی مـن به درازای سـالطولمی کـشد
گرچه با تو نیــز
بر مـن بسـیار اینـگونـه گـذشتـه است
امـا
راسـتی
سنـگ کـدام نفــرین
به شـیــشه ایـن خـانـه خـورد
کـه تـو را
تـا خـدا آسمـانی کـرد
و مـــرا
تا ابــد رو به ویـــــرانی