هیـــــچ مرا یــادت هست؟
نازنیـــــن چشــم نمنــای مــــرا یـــادت هست؟
روز تشیــــیع دلــــم حال و هـــوا یــادت هست؟
بهـــت چشــــمان مـــن آن روز تماشـایی بــــود
تو که می رفتی و من مانده به جا یادت هست؟
بدتــــرین حادثـــه ی قــرن دلــــم رفتــــن توست
تو کـــه تاریــخ همین واقعــــه را یـــــادت هست
بعــــد تو چهــره ی من آگهــــــــی ترحــیم است
بعــد تو مـــرده ام امـــا تو کجـــا یـــادت هست؟
روح آواره ی مـــن دربـــه در خاطـــــره هـــاست
راستـــی ذره ای از خاطــــــره ها یادت هست؟
روزگاریســـت که من رفتـــــه ام از یاد خـــــودم
تو بگـــو هیـــــچ مرا، اســــم مرا یــادت هست؟
رفتـــه بــودی کــه بیـــایی نکــند یـــادت رفــــت؟
حاضــرم شــرط ببنــدم به خــدا یـــــادت هست