رهایی، امید پرنده از قفس است.
روحم از جسمم شكایت دارد.
دوئل روز و شب پایان ناپذیر است.
قبلم را به عنوان جنس تقلبی پس داد.
رد پای نگاهم را بروی قلبش قاب گرفت.
گل شیپوری نوازنده بزرگ اركستر باغ است.
سهامداران جزء در اوج جوانی زوال بهار را دیدند.
موش با دیدن گربه خودش را به «موش مردگی» زد.
هنگام پرواز با قرصهای روانگردان به داخل قبر سقوط كرد.
وقتی به ساحل نگاهش رسیدم دریای چشمانش طوفانی شد.
آینه، مراعات پست و مقام و زشتی و زیبایی انسانها را نمی كند.
بعضی ها خیاط نیستند، اما خوب به آدم وصله می چسبانند.
برای اینكه فكر پرنده پرواز نكند میله های قفس را مسدود كردند.
مقداری تنهائی خرید تا با آن شلوغی های افكارش را ترمیم كند.
وقتی در رویاهایم غرق شدم نجات غریق بی تفاوت از کنارم عبور کرد.
تجاوز به حریم فكر و اندیشه ممكن است ولی سركوب تفكر غیر ممكن است.
عاشق از پشت تلسكوپ به دنیا نگاه می كند، اما حسود از پشت میكروسكوپ.
روزنامهقدس ۳۰/۶/۸۵