حمام شیخ بهایی
حمام شیخ بهایی یکی از شاهکارهای معماری و مهندسی جهان است. ایران زمین از داشتن چنین فرزندانی به خود می بالد.حمام شیخ بهایی مربوط به دوره صفویه است که با مهندسی شیخ بهایی ساخته شده است، سیستم گرمایی این حمام از شاهکارهای مهندسی با استفاده از قوانین فیزیک و شیمی محسوب می شود.
آباین حمام با سیستم“دم و گاز” یعنی ازگاز متان فاضلاب مسجدجامع و چکیدن روغنعصارخانه شیخ بهاییکه در مجاورت حمامقرار دارد روشن می شدهاست.عصارخانه محلی برایتهیه روغن از دانه هایروغن بوده است.
اینحمام با استفاده ازاین سیستم پیچیدهمهندسی به مدت طولانیتنها با یک شمع روشنمی شده است.
اینحمام از نظر معماریمانند سایر حمام هایدوره صفویه دارایویژگی های آن دوراناست.
حمامشیخ بهایی در شعاعیکصد متری جنوب گنبدنظام الملک (جنوبمسجد جامع عتیق) درمحله «در دست» قراردارد.
تاریخساخت آن را سال ۱۰۶۵عنوان می کنند وطراحی آن را به شیخبهایی نسبت می دهند.در اقوال آمده که اینحمام اسرار آمیزخزینه ای دارد که آبآن خودکار و بدونمصرف انرژی مستقیمگرم می شده است.
البتهبنا برنظر رایج انرژیگرمایی حمام از گاز تامین می شدهکه از طریق سفالینه هایتهیه شده و مکشگازهایی چون متان واکسید گوگرد استفادهمی کرده است.
حمامشیخ بهایی بناییعمومی بوده که بهمرور در تصرف اشخاصدرآمده و گفته می شودزمانی حتی کارگر حمامنیز ادعایی از حمامداشته است.