منجمان، آدمهای سر به هوایی هستند.
قلم خسیس هیچ گاه زیبا نمی نویسد.
آدمهای فقیر نه مشت دارند و نه پشت.
با آنكه شغلش حسابدار بود، ولی نتوانست، آن دنیا حساب پس بدهد.
بعضی ها تا یك قدمی كار می روند اما «سركار»نمی روند.
بعضی از رقابتها، رفاقت را از بین می برد.
در فوتبال هیچ كس كاری از دستش بر نمی آید، به جز دروازه بان.
از برخورد با آدم های بی حال، حالم گرفته می شود.
دل خیلی ها به اندازه حرفهایشان بزرگ نیست.
زیادی رفته بود تو فكر، با طناب بیرونش آوردند.
میخ مدعی شد كه از من توسری خورتر وجود ندارد.
شوك هنگام تولدم، تا دوسال مانع سخن گفتنم شد.
قبل از عقد دنبال جراح متخصصی بود كه سرنوشتشان را پیوند زند.
بعضی ها را از سر راه بر می دارند و بعضی ها را سر راه می گذارند.
افكارم را با سكوت زندانی نمودم.
گاهی خودم را در لحظه ای از زمان جا می گذارم.
بعضی از آدمهای پر حرف ،حروف نشخوار می كنند.
چون از كلمات كاری ساخته نبود، كاریكلماتور متولد شد.
روزنامهقدس۷/۹/۸۷