كاریكلماتور
دشمن ترسو سایه ام را با تیر می زند.
بعضی از نگاه ها صدای قشنگی دارد.
آدم دلدار هیچگاه دلباخته نمی شود.
آنهایی که بلند فکر می کنند هیچ وقت کوتاه نمی آیند.
زمانه با من نساخت، مجبور شدم با آن بسوزم.
هیچ کس آنجایی که باید باشد نیست، شما کجایید؟
آسمان زیباست، اما نباید بیش از حد سر به هوا بود.
هیچ وقت نمی توان سر نوشت را از سر نوشت.
بعضی ها قانون را خم می كنند و بعضی ها می شكنند.
راهزنان پاییزی درختان را لخت كردند.
آدم لال درون حنجره اش تار سكوت می نوازد.
چون فقرا چیزی نداشتند از پولدارها می دزدیدند.
آلزایمرها نفس كشیدن را فراموش نمی كنند.
كوتاهترین راه برای رسیدن به شادی، لبخند است.
آب كه گل آلود شد، ماهی ها همدیگر را بوسیدند.
چون «دیوانه وار»دوستم داشت، از او وحشت كرده و گریختم.
فكرم برای گردش، سوار نگاهم شد.
وقتی سكوت به قتل رسید مظنون اصلی فریاد بود.
کلیه نوشته هایم سنگ ساز شده است.
نیم رخ زندگی ام خیلی زیباست.
بیشتر اوقات خوشی هایم، ناخوش و مریض می شوند.