خراب نگاهتم
نگاهت خرابم می كند
اما
دستانت آباد می کند مرا
یقین دارم
تو هرگز نمیدانی که
وقتی رشته بسته به دلهایمان را
با ابروانت گره میزنی
بدجوری نفس لبخندهایم را بند می آوری!
درست مثل من
که نمی دانم کدامین سنگ دنیا
به سرت اصابت کرده است
که گاهی اینگونه
مهربانی را فراموش می کنی
