شب هجرانگریان چو شمع در شب هجران نشسته امچون آسمان، ستـــاره به دامان نشسته امچون زلف بی قــــــرار تــــو از بــــازی نسیمهر شب میان جمــــع، پریشان نشسته امتا از نگاه گـــرم تـــــــو روشن شـــــــود دلمعمریست همچو آینه، حیـــران نشسته امتا چون حباب، بی تــــو شود خانه ام خرابدر مـــــوج خیز سینه ی طوفان نشسته امفــــارغز باغبانـــم و آســـــــــوده از بهــــــار
چــــون لاله ی به کنــــج بیابان نشسته اماز شوق پای بوس تـــــو عمریست بی قرارماننــــد اشک در بـــن مــــژگان نشسته امعبدالله فاطمی الفت بروجردی