صــــدای آشنــــا
صــدای آشنــا می خواهم و یـــار
دلی کو باشد از احساس سرشار
نگــــاهی تــــا ببینـد نـــاله هــا را
دو بـــال بستــه ی پـــروانه ها را
دو دستی که بگیرد دست خسته
شود مــــرهم به دلهای شکسته
بپـــاشد بـــذر شادی در دل غـــم
نگـــردد جام مهرش خـــالی و کم
بیـــا ای مهربـــان همـراه من شو
تو همچو دست من، من همره تو
کنیم لبــــریــز جـــام مهـربــــانی
بخــــوانیم شعــر عشق جاودانی
همـــان شعری که عطر یــار دارد
نشــــانــــی از رُخ دلـــــــدار دارد
